Transpłciowość u dzieci i młodzieży wciąż jest tematem tabu, choć według najnowszego rozporządzenia Światowej Organizacji Zdrowia (ICD-11) niezgodność między tożsamością płciową a płcią metrykalną nie jest już uznawana za chorobę. Jak zaznacza WHO: „Problemy psychiczne, z którymi się borykają [osoby trans], wynikają z braku społecznej akceptacji, a nie wewnętrznego rozdarcia związanego z odczuwaną tożsamością płciową”.
W trakcie wizyty u specjalisty wielokrotnie zdarza się, że rodzice liczą na to, że transpłciowość u dzieci jest ,,fazą’’, formą buntu lub sposobem na wyróżnienie się, które pod wpływem czasu minie. Informacja dla rodzica o transpłciowości dziecka może być szokująca i trudna, natomiast ważne jest, aby uszanować, ujawnienie się, a także poważnie potraktować coming-out dziecka. Komunikaty w stylu ,,wydaje Ci się”, ,,to jakiś trend, przejdzie Ci” mogą uczyć dziecko, że jego odczucia i wewnętrzne rozważania nie są traktowane poważnie przez dorosłych, a to z kolei może prowadzić do zniechęcenia dziecka do dalszych rozmów o płciowości, seksualności.
Po pierwsze rekomendowane jest zwracanie się do dziecka jego wybranym imieniem oraz używania preferowanych zaimków. Bardzo ważne dla dziecka jest wsparcie rodziców a także bezwarunkowa akceptacja zarówno w kwestii wybranego imienia, sposobu ubierania, oraz umożliwieniu określenia siebie i sposobu przeżywania własnej tożsamości.
Po drugie zaoferowanie swojemu dziecku profesjonalnego wsparcie specjalistycznego – psychologicznego i seksuologicznego, aby zmniejszyć ryzyko samookaleczania się, prób samobójczych lub depresji.
Po trzecie bardzo istotne jest korzystanie z rzetelnych badań naukowych, sprawdzonych źródeł edukacyjnych, gdyż często w internecie można znaleźć informacje fałszywe i transfobiczne.
Po czwarte należy pamiętać pamiętać by rodzic dbał o swoją kondycję psychiczną. Życie z dysforią płciową jest trudne, ale ciężkie w odczuciu mogą być też próby pomagania dziecku w zmaganiu się z niezgodnością płciową.
Rodzicu pamiętaj, że nie musisz wiedzieć i rozumieć wszystkiego od razu, ale Twoim obowiązkiem, jako rodzica jest poszukiwanie tej wiedzy i próba zrozumienia swojego dziecka.
Autor:
Sandra Włodarczyk
psycholog, seksuolog
